چگونه عسل طبیعی را از تقلبی تشخیص دهیم؟

زنبور عسل پس از بازدید از 100 تا 1500 گل (برای پر کردن شکم)، به کندو برمی‌گردد و شهد را به زنبورهای کارگر دیگر می‌سپارد. این زنبورها شهد را می‌جوند و آن را دهان به دهان از زنبوری به زنبور دیگر منتقل می‌کنند تا زمانی که میزان رطوبت آن به میزان قابل توجهی کاهش یابد.

در طول فرآیند جویدن، آنزیم‌های زنبورها قندهای پیچیده موجود در شهد را به قندهای ساده تجزیه می‌کنند. این کار باعث می‌شود که عسل برای زنبورها قابل هضم تر باشد و در زمانی که در داخل کندو ذخیره می‌شود کمتر مورد حمله باکتری‌ها قرار گیرد.

زنبورها در طی فرآیند جویدن، عسل را با ماده ضد باکتریایی آغشته می‌کنند. در نهایت، عسل در سلول‌های ذخیره‌سازی قرار می‌گیرد و با موم زنبور عسل پوشانده می‌شود.

به طور متوسط ​​یک کندو دارای 40000 زنبور است. حدود سه هفته طول می کشد تا 300 زنبور عسل، حدود 450 گرم عسل جمع‌آوری کنند. اگرچه زنبورهای عسل تنها 6 تا 7 هفته عمر می‌کنند، اما در طول عمر کوتاه خود، به طور خستگی ناپذیری تلاش می‌کنند تا برای کندوی خود عسل درست کنند.

از آنجایی که عسل از شهد ساخته می‌شود، زنبورها آن را پردازش کرده و آنزیم‌های خاصی به آن تزریق می‌کنند. یکی از این آنزیم‌ها، گلوکز اکسیداز است که به حذف هر گونه آب از عسل کمک می‌کند. نتیجه این فرآیند این است که عسل طبیعی در هنگام نگهداری اغلب کریستالی و غلیظ‌تر می‌شود.